Bambi watch out…
Big Brother, alias Explorer, is watching you
Televisie programma’s kunnen niet zonder duizend poten, zonder die alles kunners achter de schermen, de mensen waar je op vertrouwt, die het regelen en uitdragen en zo was Rob, 1 van de administrators bij Big Brother, de controlerende factor, de man met macht die je bij berispelijk gedrag zomaar kon verwijderen, maar ook iemand die er, zij het niet 24/7, Big Brothers moeten namelijk ook slapen, te vinden was. Voor de lol, een avondje mensen eraf gooien, leuk joh-ja je moet toch wat te doen hebben, nietwaar…. Al snel vielen ze elkaar op. Gewoon lekker chatten, beetje kletsen, meer niet, maar de humor stak er toch wel echt met kop en schouders boven uit en viel op, steeds vaker reageerden ze naar de ander en in die tijd begon het. Chantal, alias Bambi, begon Rob, alias Explorer, een beetje te plagen en toen…toen ineens was het er… De ultieme uitdaging voor Explorer, want als 1 ding voor hem geldt, dan is het wel- daag hem niet uit, daag hem echt niet uit, zeg niet dat iets onmogelijk is, want dan…juist dan… komt deze tijger in actie, bijt hij zich erin vast en zal en moet hij het spelletje winnen. En zo nam Explorer de uitdaging maar al te graag aan om haar te vinden. Chantal zich van niets al te zeer prikkelends en uitdagends bewust, dacht heerlijk veilig onder de radar te zijn, want denk maar niet dat ze haar adres gaf, want tja het zal maar een gek zijn met niet de allerbeste intenties, dus Bambi dacht wijs te zijn en zich te verschuilen, maar de uitdaging om haar te vinden lag op tafel en een week lang puzzelde Explorer samen met een compagnon en in dezen de assistent van Big Brother aan het complete plaatje. Hij exploreerde werkelijk waar alles, van zijn interne dataschijf werden de data opgehaald, de data die hij nodig had om te exploreren, te exploreren waar Bambi zich zou schuilhouden, een week koste het hem en met de data-Hé de brandweer rukt alweer uit, de gekken die om de bocht woonden en ’s nachts nagingen of de bus al kwam, de politie, de garage, het waren allemaal gegevens en als een echte rechercheur kamde Explorer alles uit, hier smulde hij van, kruispeilingen werden gemaakt en luchtfoto’s van Nederland werden bekeken. En toen, toen maakte Explorer handig gebruik van een cruciale fout van de niets vermoedende zachtaardig Bambi, een totaal onschuldig lief bedoeld sms-je aan hem om hem Gelukkig Nieuw Jaar te wensen, dat dat lieve onschuldige bericht, dat was net wat Explorer nog nodig had om zijn exploratie te voltooien. Geslepen, slim, analytisch en scherp achterhaalde hij het nummer waarom het te doen was, het nummer waarmee Bambi gebeld had en toen…toen belde hij terug, maar dat was nog niet alles, Explorer exploreerde verder en was vastbesloten haar te vinden en zo schoot hij op doel om slechts 2 meter ernaast uit te komen…– zijn woorden, ik sta voor de deur. Big Brother was watching her, dood-eng vond Chantal het, onmiddellijk deed ze de lichten uit. Zij wilde hem zien, die gek, zonder zelf gezien te worden. En zo keek Bambi van 4 hoog uit de ramen van Markerkade 28 in Purmerend naar de straat beneden haar, turend in het donker, turend naar beneden, helemaal beneden in het donker zag ze hem zitten, Explorer was geslaagd, missie voltooid, HIJ had haar gevonden, dood en dood eng vond Bambi het. Wat moest ze doen?, toch wel enige paniek-naar beneden of de deur op slot? Rob was helder, ook hij was volledig uit zijn comfort zone, maar hij moest het doen en dat vertelde hij Chantal ook, ik moest het doen. Als je wilt, dan ga ik, het is ja of nee. Chantal dacht na en besloot zich te gaan op-tut-ten alvorens naar beneden te gaan en zo zat Explorer daar 4 etages lager op straatniveau te verkleumen in zijn grijze automobiel, luisterend naar de naam: Citroen Picasso. Een aubergine stretchbroek werd het en voor de kou een ski jack. Trede voor trede daalde Chantal af, wel of niet, wel of niet en dat 4 etages lang. Zal ik mijn telefoon op 1-1-2 zetten? Een hoofd vol gedachten en vooral ook spanning, maar de nieuwsgierigheid won het en zo uit het zicht van iets te oplettende buurtjes spraken ze af in een, om het nog iets enger te maken, donker parkje, strontmisselijk van de zenuwen was er een eerste kennismaking. Hij was leuk, maar wat nu? Het was koud, zo koud, maar mee naar boven, nee, o nee, dat wilde ze niet en zo zaten ze in de auto van Rob die strategisch onder de parkeergarage werd gezet, zoveel als kon uit het zicht. De hele nacht tot 6u in de morgen zaten ze daar, hij met zijn werklaarzen met stalen neuzen en broek met zakken aan de zijkant, hij met zijn skijas die zo lekker aan die skijas van haar kleefde, daar, daar ging het echt fout, he-le-maal verliefd. Chantal die het zo niet meer kon en Rob niet meer wilde spreken en toch eigenlijk wel aan de kant zette, een Rob die dat totaal niet trok om later tot de conclusie te komen dat die Rob het misschien toch wel was. Een afspraak voor een eerste echte date werd gemaakt, de trip ging naar Egmond aan Zee en daar voor het eerst echt de conclusie: weet je, laten we het proberen, we kijken wel of het al of niet strandt. Er werd gekust en een relatie was een feit… met om het te vieren een heus feestmaal-lasagne. Explorer en Bambi, een stel voor altijd…
Lieve Rob en Chantal, wat een spanning, wat een avontuur, wat een volharding en passie, bedankt dat ik het mee mocht beleven, het ga jullie goed!
Wij hebben jou, Mieke, leren kennen als een hele warme, betrokken, liefdevolle, attente, vrolijke vrouw. We zijn heel blij dat we jou hebben gevonden voor ons huwelijk op 28 oktober 2017. Mede door jou hebben wij een dag beleefd om nooit meer te vergeten. De aanloop naar ons huwelijk was heel persoonlijk en geïnteresseerd. Dat vonden we echt super fijn! De speech was fantastisch!!! Alle gasten waren diep onder de indruk, en wij ook. En dat ging gepaard met een lach en een traan. Mieke enorm bedankt voor deze bijzondere ervaring!! Het is precies zoals wij hadden gehoopt en meer. Liefs, Rob, Chantal & Dilan
